دو دستی (گالینگور)

سال‌هاست که سفر می‌روم و می‌نویسم. در آغاز هر سفر، دوستانم و بسیاری از کسانی که کارهایم را دنبال می‌کنند از من می‌پرسند که مقصدم کجاست و من مقصدم را می‌گویم. واکنش‌ها معمولا متفاوت است. بعضی‌ها هیجان‌زده می‌شوند و می‌گویند دوست دارند یک روز به آنجا بروند و خیلی‌ها هم سری تکان می‌دهند و برایم آرزوی موفقیت می‌کنند. اما درباره ژاپن انگار جریان فرق می‌کند. تقریبا همه کسانی که به آنها می‌گویم عازم ژاپن هستم، اول با تعجب می‌پرسند: «واقعا؟» و بلافاصله می‌گویند که چقدر دوست دارند درباره ژاپن بیشتر بدانند. خیلی از آنها اعتراف می‌کنند که بزرگ‌ترین آرزویشان دیدن ژاپن است!